مهربــــان باشیــــم

پسر ژنده پوشی هر روز آینه ای کوچک در دست می گرفت وآن را بالای سرش می برد و درحالی که آن را به عقب وجلو تکان می داد به پنجره ی باریکی می نگریست که چندین طبقه بالای سرش واقع شده بود. یک روز مردی گوش او راگرفت وگفت: «ببینم داری چه غلطی می کنی؟ معلومه مثل بچه های شیطون تخس، افکار شیطانی تو مغزته، نه؟» پسر به قیافه ی عبوس مرد نگریست وگفت: «نه،آقا،نه. اون بالا، اون پنجره ی باریک رو می بینین؟ برادر کوچکم تو اون اتاقه. طفلکی از دو پا فلجه و تنها نور خورشیدی که قادر به دیدنشه همین نوری است که من با همین آینه ام تو اتاقش منعکس کردم!»

نکته: آنان که آفتاب را به دیگران هدیه می دهند، روزهای زندگیشان سرریز رنگین کمان می شود.

علی(ع) می فرماید: «آنگاه که به دستانی کوچک اهدا می کنید،از دستانی بزرگ دریافت می کنید.»

«جکسون براون» درباره ی نحوه ی زندگی کردن به ما گوشزد می کند که «به گونه ای زندگی کنید که وقتی فرزندانتان به یاد مهربانی می افتند، شما در نظرشان جلوه گر شوید.»

«ویکتور هوگو» نیز در تکمیل سخن «جکسون براون» می گوید: «همیشه با زیردستان خود با مهربانی و دوستی رفتار کنید، زیرا قلب بخشنده ومهربان، بزرگترین سرمایه است.»

«جبران خلیل جبران» هم می گوید: «من سکوت را از آدم پرحرف آموختم، بردباری را از نابردبار ومهربانی را از نا مهربان».

سه حکایتی از مایکل جردن(بهترین بازیکن بسکتبال جهان) توجه کنید:

مایکل جردن در یک شب سرد زمستانی پس از انجام یک بازی ازمیان خیل عظیم شیفتگانش به طرف ماشینش میرفت که متوجه پسربچه ای می شود که در فاصله ی بیست متری روی صندلی چرخدار نشسته بود، گردن پسربچه با زاویه ای غیرطبیعی به طرفی خم شده بود وچشمانش قادر به دید مستقیم نبود.جردن به طرف پسر بچه می رود و درکنار او زانو می زند.پسربچه تحت تأثیر هیجان به بدنش فشار می آورد تا از صندلی چرخدار برخیزد. جردن به آرامی او را روی صندلی می نشاند به نرمی با او سخن می گوید و دستش را دور گردن نحیف او حلقه می کند. پدر پسربچه می کوشد تا در این حالت عکسی از این دو بگیرد اما دوربینش گیر می کند. جردن متوجه این امر می شود و بی آنکه کلمه ای بر زبان آورد همچنان در کنار پسربچه زانو می زند تا پدرش عکس بگیرد.چشمان پر از اشک پسر بچه از دیدن عکس خود با مایکل جردن از شادی برق می زند. پیدا بود اگر حادثه ی خوب دیگری در زندگی این پسر بچه ی نازنین اتفاق نیفتد، او برای همیشه خاطره ی شبی را که مایکل جردن با مهربانی و تأمل عمدی خویش او را نیز وارد دنیای خود ساخت، از یاد نخواهد برد.

«آلبرت شوایتزر» پزشک انسان دوست، می گوید: «انسان تا زمانیکه دایره ی مهربانی و دلسوزی را به همه ی موجودات زنده گسترش ندهد، آرامش نخواهد یافت.» 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: